นฤตย, นฤตย์ หมายถึง [นะริดตะยะ, นะริด] น. การระบํา, การฟ้อนรํา, การเต้นรํา. (ส.).
น. ห้องเต้นรํา. (ส.).
น. วิทยาหรือศิลปะแห่งการระบํา. (ส.).
น. ที่สําหรับการระบํา. (ส.).
[นะรึ] น. ความดับกิเลสและกองทุกข์. (โบ) ก. ตาย (ใช้แก่พระมหากษัตริย์)เช่น ครั้งนั้นสมเด็จพระรามาธิบดีเจ้าเสด็จนฤพาน. (พงศ. กรุงเก่า).(ส. นิรฺวาณ; ป. นิพฺพาน).
[นะรึ] (แบบ) น. การสร้าง, การแปลง, การทํา, การวัดส่วน.(ส. นิรฺมาณ).
[นะรึ] ก. สร้าง, แปลง, ทํา. (ส. นิรฺมิต; ป. นิมฺมิต).
[นะลาด] (ราชา) น. หน้าผาก. (ป.; ส. ลลาฏ).